Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo II | Sipi 50

Ang Paghahayag ng Pagkatao ni Job sa Kanyang mga Pagsubok (Ang Pag-unawa sa Pagka-perpekto, Pagkamatuwid, Takot sa Diyos at Paglayo sa Kasamaan ni Job sa Panahon ng Kanyang mga Pagsubok)

Nang marinig ni Job na ang kanyang mga ari-arian ay ninakaw, na ang kanyang mga anak na lalaki at babae ay binawian ng buhay, at ang kanyang mga tagapaglingkod ay pinatay, ganito ang kanyang naging tugon: "Nang magkagayo'y bumangon si Job, at pinunit ang kanyang balabal, at inahitan ang kanyang ulo, at nagpatirapa sa lupa at sumamba" (Job 1:20). Ang mga salitang ito ay nagsasabi sa atin ng isang katotohanan: Pagkatapos marinig ang balitang ito, si Job ay hindi nasindak, hindi siya umiyak, o sinisi ang mga tagapaglingkod na nagdala sa kanya ng balita, lalong hindi niya siniyasat ang pinangyarihan ng krimen upang suriin at patunayan ang mga bakit at paano at alamin kung ano ba talaga ang nangyari. Hindi siya nagpakita ng anumang sakit o kalungkutan sa pagkawala ng kanyang mga ari-arian, at hindi rin siya umiyak nang husto dahil sa pagkawala ng kanyang mga anak, ng kanyang mga mahal sa buhay. Sa kabaliktaran, pinunit niya ang kanyang balabal, at inahitan ang kanyang ulo, at nagpatirapa sa lupa, at sumamba. Ang mga kilos ni Job ay hindi kagaya ng kilos ng pangkaraniwang tao. Nililito nila ang maraming tao, at pinangaralan nila si Job dahil sa kanyang "kalamigan" sa kanilang mga puso. Sa biglaang pagkawala ng kanilang mga ari-arian, madudurog ang puso ng mga karaniwang tao, o mawawalan ng pag-asa-o, sa kaso ng ilang tao, sila ay maaaring dumanas ng malubhang depresyon. Iyon ay dahil, sa kanilang mga puso, ang mga ari-arian ng mga tao ay kumakatawan sa isang habambuhay na pagsisikap, kung saan nakasalalay ang kanilang kaligtasan, ito ang pag-asa kung bakit sila nananatiling buhay; ang pagkawala ng kanilang ari-arian ay nangangahulugan na ang kanilang mga pagsisikap ay nauwi sa wala, na wala na silang pag-asa, at wala na rin silang kinabukasan. Ganito ang saloobin ng karaniwang tao sa kanilang ari-arian at ang kanilang malapit na kaugnayan sa mga ito, at ito rin ang kahalagahan ng ari-arian sa mga mata ng tao. Dahil dito, higit na nakakarami sa mga tao ay nalito sa mahinahong tugon ni Job sa pagkawala ng kanyang ari-arian. Ngayon, aalisin natin ang pagkalito ng lahat ng mga taong ito sa pamamagitan ng pagpapaliwanag kung ano ang nangyayari sa loob ng puso ni Job.

Idinidikta ng praktikal na katinuan, na dahil nabigyan ng maraming ari-arian ng Diyos, si Job ay dapat mahiya sa harap ng Diyos dahil sa pagkawala ng mga ari-ariang ito, dahil hindi niya binantayan o inalagaan ang mga ito, hindi niya pinanghawakan ang mga ari-ariang ibinigay sa kanya ng Diyos. Kaya, nang marinig niya na ang kanyang ari-arian ay ninakaw, ang kanyang unang dapat na ginawa ay ang pumunta sa pinangyarihan ng krimen at kumuha ng imbentaryo ng lahat ng bagay na nawala at pagkatapos ay magkumpisal sa Diyos upang muling makatanggap ng mga pagpapala ng Diyos. Si Job, gayunman, ay hindi ginawa ito-at siya ay likas na may sariling mga dahilan kung bakit hindi niya ito ginawa. Sa kanyang puso, si Job ay tunay na naniniwala na ang lahat ng pag-aari niya ay ibinigay sa kanya ng Diyos, at hindi nanggaling sa sarili niyang paghihirap. Kaya, hindi niya nakita ang mga biyayang ito bilang isang bagay na dapat bigyan ng pansin, ngunit kumuha lang ng kanyang kailangan para mabuhay ng payak alinsunod sa kanyang mga prinsipyo sa pamumuhay. Itinatangi niya ang mga biyaya ng Diyos, at nagpasalamat para sa mga ito, ngunit hindi niya inibig, at hindi siya humingi ng karagdagang pagpapala. Ganito ang kanyang saloobin tungkol sa ari-arian. Wala rin siyang ginawa upang makatanggap pa ng mga pagpapala, o nag-alala o nagluksa sa kakulangan o kawalan ng mga pagpapapala ng Diyos; hindi siya naging mabangis at hibang sa kasiyahan dahil sa mga biyaya ng Diyos, hindi niya binalewala ang paraan ng Diyos o nakalimutan ang pagpapala ng Diyos dahil sa mga biyaya na madalas niyang tinatamasa. Ang saloobin ni Job sa kanyang ari-arian ay nagpakita sa mga tao ng kanyang tunay na pagkatao: Una, si Job ay hindi isang sakim na tao, at hindi mapaghingi ng materyal na bagay sa kanyang buhay. Pangalawa, si Job ay hindi kailanman nag-aalala o natatakot na kukunin ng Diyos ang lahat ng mayroon siya, ganito ang kanyang saloobin sa pagsunod sa Diyos sa kanyang puso; iyon ay, wala siyang mga hinihingi o reklamo tungkol sa kung kailan o kung ano ang kukunin ng Diyos sa kanya, at hindi nagtanong ng dahilan kung bakit, kundi naghangad lang na sumunod sa mga pag-aayos ng Diyos. Ikatlo, siya ay hindi kailanman naniwala na ang kanyang mga ari-arian ay galing sa sarili niyang paghihirap, kundi ibinigay ang mga ito sa kanya ng Diyos. Ganito ang pananampalataya ni Job sa Diyos, at ito ay isang pahiwatig ng kanyang matibay na paniniwala. Nilinaw ba ng tatlong buod na ito ang pagkatao ni Job at ang kanyang tunay na gawain sa araw-araw? Ang pagkatao at gawain ni Job ay mahalaga sa kanyang mahinahong asal nang maharap sa pagkawala ng kanyang ari-arian. Iyon ay tiyak na dahil sa kanyang araw-araw na gawain kaya si Job ay may lakas at matibay na paniniwala na sabihing, "si Jehova ang nagbigay, at si Jehova ang babawi; purihin ang pangalan ni Jehova," sa panahon ng mga pagsubok ng Diyos. Ang mga salitang ito ay hindi nakamit ng magdamag, at hindi rin basta lumabas ang mga ito sa ulo ni Job. Ang mga ito ay kung ano ang kanyang nakita at natutuhan sa maraming taon ng kanyang karanasan sa buhay. Kung ihahambing sa lahat ng mga taong humihingi lang ng pagpapala ng Diyos, at natatakot sa kukunin sa kanila ng Diyos, at napopoot at nagrereklamo tungkol dito, ang pagsunod ba ni Job ay hindi makatotohanan? Kung ihahambing sa lahat ng mga taong naniniwala na may Diyos, ngunit hindi kailanman naniwala na ang Diyos ang namamahala sa lahat ng bagay, hindi ba nagtataglay si Job ng dakilang katapatan at pagkamatuwid?

Ang Pagkamakatwiran ni Job

Ang tunay na mga karanasan ni Job at ang kanyang matuwid at tapat na pagkatao ay naangahulugan na ginawa niya ang pinaka-makatwirang paghatol at mga pagpili nang nawala sa kanya ang kanyang mga ari-arian at ang kanyang mga anak. Ang ganitong mga makatwirang pagpili ay hindi maaaring ihiwalay mula sa kanyang araw-araw na mga gawain at sa mga gawa ng Diyos na kanyang nalaman sa panahon ng kanyang pang-araw-araw na buhay. Ang katapatan ni Job ay ipinaniwala sa kanya na ang kamay ni Jehova ang namamahala sa lahat ng mga bagay; pinaalam sa kanya ng kanyang paniniwala ang dakilang kapangyarihan ng Diyos na Jehova sa lahat ng bagay, ang kaalaman niya ay ginawa siyang handa at masunurin sa dakilang kapangyarihan at mga pag-aayos ng Diyos na Jehova, ang kanyang pagkamasunurin ang nagtulak upang siya ay mas lalong maging totoo sa kanyang takot sa Diyos na Jehova; mas lalong pinatotoo ng kanyang takot ang kanyang paglayo sa kasamaan; sa huli, si Job ay naging perpekto dahil may takot siya sa Diyos at lumayo sa kasamaan; at ang kanyang pagka-perpekto ay ginawa siyang matalino, at binigyan siya ng sukdulang pagkamakatwiran.

Paano natin dapat unawain itong salitang "makatwiran"? Ang literal na interpretasyon ay nangangahulugan ito ng mahusay na katinuan, pagiging lohikal at matino sa pag-iisip, pagiging tumpak sa mga salita, kilos, at paghatol, pagkakaroon ng tama at mga katamtamang pamantayang moral. Nguni't ang pagkamakatwiran ni Job ay hindi madaling maipaliwanag. Nang sinabi rito na si Job ay nagtaglay ng sukdulang pagkamakatwiran, ito ay may kaugnayan sa kanyang pagkatao at sa kanyang asal sa harap ng Diyos. Dahil si Job ay tapat, nagawa niyang maniwala at sumunod sa dakilang kapangyarihan ng Diyos, na nagbigay sa kanya ng kaalaman na hindi makakamit ng iba, at ang kaalamang ito ay ginawa siyang mas tumpak na kilalanin, hatulan, at bigyang-kahulugan yaong mga nangyari sa kanya, na tumulong sa kanya upang mas tumpak at mas malinaw na pumili kung ano ang gagawin at kung ano ang matatag na panghahawakan niya. Kaya ang kanyang mga salita, pag-uugali, ang mga prinsipyo sa likod ng kanyang mga kilos, at ang tuntunin ng kanyang pagkilos, ay pangkaraniwan, malinaw, at tiyak, at hindi bulag, pabigla-bigla, o emosyonal. Alam niya kung paano tratuhin ang anumang dumating sa kanya, alam niya kung paano timbangin at panghawakan ang mga kaugnayan sa pagitan ng mga kumplikadong kaganapan, alam niya kung paano humawak ng mahigpit sa paraang dapat niyang panghawakan, at, higit pa rito, alam niya kung paano ituring ang pagbibigay at pagbawi ng Diyos na Jehova. Ganito ang pagkamakatwiran ni Job. Dahil si Job ay may ganitong pagkamakatwiran kaya niya nasabing, "si Jehova ang nagbigay, at si Jehova ang babawi; purihin ang pangalan ni Jehova," nang nawala sa kanya ang kanyang mga ari-arian at ang kanyang mga anak na lalaki at babae.

Hinango mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

________________________________

Paano kung mahina ang iyong espiritu at malamig ang iyong pananampalataya? Ang Salita ng Diyos Ngayong Araw ay tutulong sa iyo upang maghanap ng paraan. 

Lihim nang dumating ang Diyos bago sumapit ang matitinding kalamidad at gumawa ng isang grupo ng mga mananagumpay. Pagkatapos, magpapakita ang Diyos nang hayagan at gagantimpalaan ang mabubuti at parurusahan ang masasama. Nais mo bang salubungin ang Panginoon at maligtas ng Diyos bago sumapit ang matitinding kalamidad? Huwag mag-atubiling kontakin kami ngayon para malaman ang paraan.