Ang Layunin ng Tatlong Yugto ng Gawain ng Diyos

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

Ang Aking buong plano ng pamamahala, ang anim-na-libong-taong plano ng pamamahala, ay binubuo ng tatlong yugto, o tatlong kapanahunan: ang Kapanahunan ng Kautusan sa simula; ang Kapanahunan ng Biyaya (na siya ring Kapanahunan ng Pagtubos); at ang Kapanahunan ng Kaharian sa mga huling araw. Ang Aking gawain sa tatlong kapanahunang ito ay nagkakaiba sa nilalaman ayon sa katangian ng bawat kapanahunan, ngunit sa bawat yugto angkop ang gawaing ito sa mga pangangailangan ng tao-o, para mas malinaw, ginagawa ito ayon sa mga panlilinlang na ginagamit ni Satanas sa Aking pakikidigma laban dito. Ang layunin ng Aking gawain ay upang talunin si Satanas, upang ipakita ang Aking karunungan at walang-hanggang kapangyarihan, upang ilantad ang lahat ng panlilinlang ni Satanas, at sa gayon ay mailigtas ang buong lahi ng tao, na nabubuhay sa ilalim ng sakop ni Satanas. Ito ay upang ipakita ang Aking karunungan at walang-hanggang kapangyarihan, at ibunyag ang di-mabatang pagiging kakila-kilabot ni Satanas; higit pa riyan, ito ay upang tulutan ang mga nilalang na makilala kung alin ang mabuti at masama, upang makilala na Ako ang Pinuno ng lahat ng bagay, upang makita nang malinaw na si Satanas ay kaaway ng sangkatauhan, ang tiwali, ang siyang masama, at upang masabi nila, nang may lubos na katiyakan, ang pagkakaiba sa pagitan ng mabuti at masama, katotohanan at kasinungalingan, kabanalan at karumihan, at kung ano ang dakila at ano ang hamak. Sa gayon ay makakaya ng mangmang na sangkatauhan na magpatotoo sa Akin na hindi Ako ang nagtitiwali sa sangkatauhan, at Ako lamang-ang Lumikha-ang makapagliligtas sa sangkatauhan, ang maaaring magkaloob sa tao ng mga bagay na makasisiya sa kanila; at malalaman nila na Ako ang Pinuno ng lahat ng bagay at si Satanas ay isa lamang sa mga nilalang na Aking nilikha at na paglaon ay kinalaban Ako. Ang Aking anim-na-libong-taong plano ng pamamahala ay nahahati sa tatlong yugto, at nagsisikap Akong makamit ang epekto ng pagbibigay-kakayahan sa Aking mga nilalang na magpatotoo sa Akin, at maunawaan ang Aking kalooban, at malaman na Ako ang katotohanan.

Hinango mula sa "Ang Tunay na Kasaysayan sa Likod ng Gawain sa Kapanahunan ng Pagtubos" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Dapat mong malaman na kahit ano ang gawain na Kanyang ginagawa, ang layunin ng gawain ng Diyos ay hindi nagbabago, ang puso ng Kanyang gawain ay hindi nagbabago, at ang Kanyang kalooban para sa tao ay hindi nagbabago. Kahit gaano kabagsik ang Kanyang mga salita, kahit gaano kasalungat ang kapaligiran, ang mga prinsipyo ng Kanyang gawain ay hindi magbabago, at ang Kanyang pakay na pagliligtas sa tao ay hindi magbabago. Kung hindi ito ang pagbubunyag ng katapusan ng tao o ng hantungan ng tao, at hindi ang gawain ng huling yugto, o ang gawain ng pagdadala ng buong plano ng pamamahala ng Diyos sa katapusan, at kung ito'y sa panahong hinuhubog Niya ang tao, kung gayon ang puso ng Kanyang gawain ay hindi magbabago: Ito ay laging magiging ang kaligtasan ng sangkatauhan. Ito ang nararapat na pundasyon ng inyong paniniwala sa Diyos. Ang layunin ng tatlong yugto ng gawain ay ang kaligtasan ng buong sangkatauhan-na nangangahulugang ang ganap na kaligtasan ng tao mula sa sakop ni Satanas. Bagaman ang bawat isa sa tatlong yugto ng gawain ay may ibang layunin at kabuluhan, ang bawat isa ay bahagi ng gawain ng pagliligtas sa sangkatauhan, at ito ay naiibang gawain ng pagliligtas na isinasakatuparan ayon sa mga pangangailangan ng sangkatauhan.

Hinango mula sa "Pag-alam sa Tatlong Yugto ng Gawain ng Diyos ang Landas tungo sa Pagkilala sa Diyos" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Sa araw na ito ay una muna nating ibubuod ang mga saloobin ng Diyos, mga ideya, at ang bawat galaw buhat nang likhain ang mga tao, at titingnan kung anong gawain ang Kanyang isinakatuparan mula sa paglikha ng mundo hanggang sa opisyal na nagsimula ang Kapanahunan ng Biyaya. Matutuklasan natin pagkatapos kung alin sa mga saloobin at mga ideya ng Diyos ang hindi nalalaman ng tao, at mula roon ay mabibigyang-linaw natin ang pagkakasunod-sunod ng plano ng pamamahala ng Diyos, at ganap na maiintindihan ang nilalaman kung saan nilikha ng Diyos ang Kanyang gawaing pamamahala, ang pinagmulan at ang proseso ng pag-unlad nito, at gayundin lubusang maiintindihan kung anong mga resulta ang Kanyang nais mula sa Kanyang gawaing pamamahala-iyon ay, ang pinakasentro at ang layunin ng Kanyang gawaing pamamahala. Upang maitindihan ang mga bagay na ito kailangan nating bumalik sa isang malayo, payapa at tahimik na panahon nang wala pa ang mga tao ...

Noong ang Diyos ay bumangon mula sa Kanyang higaan, ang una Niyang inisip ay ito: ang lumikha ng isang buhay na tao, isang tunay, na buhay na tao-yaong makakasalamuha at Kanyang madalas na makakasama. Ang taong ito ay maaaring makinig sa Kanya, at maaaring pagtiwalaan ng Diyos at maaaring makipag-usap sa kanya. Sa gayon, sa unang pagkakataon, ang Diyos ay kumuha ng isang dakot na lupa at ginamit ito upang likhain ang kauna-unahang buhay na tao na Kanyang inisip, at pagkatapos ang buhay na nilalang na ito ay binigyan Niya ng isang pangalan-Adan. Sa sandaling nakamit ng Diyos ang buhay at humihingang taong ito, ano ang Kanyang nadama? Sa unang pagkakataon, nakaramdam Siya ng kagalakan sa pagkakaroon ng isang minamahal, ng isang makakasama. Naramdaman din Niya sa unang pagkakataon ang pananagutan ng pagiging isang ama at ang pagmamalasakit na kaagapay nito. Ang buhay at humihingang taong ito ay nakapagdulot ng kasiyahan at kagalakan sa Diyos; naginhawaan Siya sa unang pagkakataon. Ito ang unang bagay na kailanman ay ginawa ng Diyos na hindi naisakatuparan gamit ang Kanyang mga saloobin o maging ng mga salita, ngunit nagawa gamit ang Kanyang sariling dalawang kamay. Nang ang uri ng nilalang na ito-isang buhay at humihingang tao-ay tumayo sa harap ng Diyos, gawa sa laman at sa dugo, na may katawan at anyo, at nagagawang makipag-usap sa Diyos, nakaranas Siya ng isang uri ng kagalakan na hindi pa Niya kailanman nadama noong una. Tunay Niyang nadama ang Kanyang pananagutan at ang buhay na nilalang na ito ay hindi lamang may hatak sa Kanyang puso, ngunit ang kanyang bawat maliit na galaw ay nakakaantig din sa Kanya at nagpapasigla sa Kanyang puso. Kaya nang ang buhay na nilalang na ito ay tumayo sa harapan ng Diyos, ito ang unang pagkakataon na inisip Niya na magkamit ng mas maraming tao na kagaya nito. Ito ang magkakasunod na mga pangyayari na nagsimula sa unang saloobing ito ng Diyos. Para sa Diyos, ang lahat ng mga pangyayaring ito ay nagaganap sa unang pagkakataon, ngunit sa unang mga pangyayaring ito, maging anuman ang Kanyang nadama noon-kagalakan, pananagutan, pagmamalasakit-wala Siyang mababahaginan na sinuman. Simula sa sandaling iyon, tunay na nadama ng Diyos ang isang kalumbayan at isang kalungkutan na hindi pa Niya kailanman nadama noong una. Nadama Niya na hindi matatanggap o mauunawaan ng mga tao ang Kanyang pagmamahal at pagmamalasakit, o ang Kanyang mga layunin sa mga tao, kaya nakaramdam pa rin Siya ng kalungkutan at hapdi sa Kanyang puso. Bagama't ginawa Niya ang mga bagay na ito para sa tao, walang malay ang tao ukol dito at hindi naintindihan. Maliban sa kaligayahan, ang kagalakan at kaaliwan na idinulot ng tao sa Kanya ay mabilis na nakasama nito ang Kanyang unang mga pagkaramdam ng kalumbayan at kalungkutan. Yaon ang mga saloobin at mga damdamin ng Diyos sa panahong iyon. Habang ginagawa ng Diyos ang lahat ng bagay na ito, sa Kanyang puso napunta Siya mula sa kagalakan patungo sa kalumbayan at mula sa kalumbayan patungo sa pagdurusa, lahat ay may kahalong bagabag. Ang gusto lamang Niyang gawin ay mabilis na hayaan ang taong ito, ang sangkatauhang ito na malaman kung ano ang nasa Kanyang puso at kaagad na maintindihan ang Kanyang mga saloobin. Sa gayon, sila ay magiging Kanyang mga tagasunod at magiging kaayon Niya. Hindi na sila makikinig sa pagsasalita ng Diyos ngunit mananatiling walang kibo; hindi na sila magiging walang malay sa kung paano ang pagsama sa Diyos sa Kanyang gawain; higit sa lahat, hindi na sila magiging mga taong nagwawalang-bahala sa mga kinakailangan ng Diyos. Ang unang mga bagay na ito na binuo ng Diyos ay totoong makabuluhan at nagtataglay ng malaking kahalagahan para sa Kanyang plano ng pamamahala at para sa mga tao sa araw na ito.

Pagkatapos likhain ang lahat ng bagay at mga tao, ang Diyos ay hindi nagpahinga. Hindi Siya makakapaghintay na ipatupad ang Kanyang pamamahala, ni hindi Siya makakapaghintay na makamit ang mga taong mahal na mahal Niya sa gitna ng sangkatauhan.

............

... Isinasaalang-alang ng Diyos ang halimbawang ito ng Kanyang pamamahala sa sangkatauhan, ng Kanyang pagliligtas sa mga tao, bilang higit na mahalaga kaysa anupaman. Ginagawa Niya ang mga bagay na ito hindi lamang sa Kanyang isip, o hindi lamang sa Kanyang mga salita, at sadyang hindi Niya isinasagawa ito nang basta-basta-ginagawa Niya ang lahat ng bagay na ito ayon sa isang plano, ayon sa isang layunin, ayon sa mga pamantayan, at ayon sa Kanyang kalooban. Maliwanag na ang gawaing ito na mailigtas ang sangkatauhan ay nagtataglay ng malaking kahalagahan kapwa sa Diyos at sa tao. Kahit na gaano kahirap ang gawain, gaano man kalaki ang mga hadlang, gaano man kahihina ang mga tao, o gaano man kalalim ang pagka-mapanghimagsik ng tao, wala sa mga ito ang mahirap para sa Diyos. Pinananatiling abala ng Diyos ang Sarili Niya, ginugugol ang Kanyang napakaingat na pagsisikap at pinamamahalaan ang gawain na gusto Niya Mismong ipatupad. Isinasaayos din Niya ang lahat, at pinamamahalaan ang lahat ng tao at ang gawain na nais Niyang makumpleto-wala sa mga ito ang ginawa noong una. Ito ang unang pagkakataon na ginamit ng Diyos ang mga pamamaraang ito at nagbayad ng isang malaking halaga para sa pangunahing proyektong ito sa pamamahala at pagliligtas sa sangkatauhan. Habang ipinatutupad ng Diyos ang gawaing ito, unti-unti Niyang ipinahahayag at inilalabas sa sangkatauhan, nang walang pag-aatubili, ang Kanyang lubos na pagsisikap, kung ano ang mayroon at kung ano Siya, ang Kanyang karunungan at pagka-makapangyarihan sa lahat, at ang bawat aspeto ng Kanyang disposisyon. Inilalabas at ipinahahayag Niya ang mga bagay na ito na hindi pa Niya nagagawa kailanman, ibinubunyag at ipinapahayag ang mga bagay na ito sa paraang hindi Niya kailanman ginawa noong una. Kaya, sa buong sansinukob, maliban sa mga taong nilalayon ng Diyos na pamahalaan at iligtas, walang mga nilalang ang kailanman ay naging malapit sa Diyos, na may gayong katalik na kaugnayan sa Kanya. Sa Kanyang puso, ang sangkatauhan na nais Niyang pamahalaan at iligtas ang pinakamahalaga, at pinahahalagahan Niya ang sangkatauhang ito sa ibabaw ng lahat; kahit na nagbayad Siya ng napakalaking halaga para rito, at kahit na patuloy Siyang sinasaktan at sinusuway nila, hindi Siya kailanman sumuko para sa kanila at nagpapatuloy nang walang kapaguran sa Kanyang gawain, nang walang reklamo o pagsisisi. Ito ay dahil nalalaman Niyang sa malao't madali, ang mga tao ay magigising isang araw sa Kanyang panawagan at maaantig ng Kanyang mga salita, makikilala na Siya ang Panginoon ng paglikha, at magbabalik sa Kanyang panig ...

Hinango mula sa "Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo III" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Kahit ano pa ang ginagawa ng Diyos o ang paraan na ginagamit Niya para gawin ito, kahit ano pa ang halaga, o ang Kanyang layunin, ang layunin ng Kanyang mga kilos ay hindi nagbabago. Ang Kanyang layunin ay upang ipasok sa tao ang mga salita ng Diyos, mga kinakailangan ng Diyos, at ang kalooban ng Diyos para sa tao; sa ibang salita, ito ay upang ipasok sa tao ang lahat ng pinaniniwalaan ng Diyos na positibo alinsunod sa Kanyang mga hakbang, na nagbibigay sa tao ng pag-unawa sa puso ng Diyos at pag-intindi sa diwa ng Diyos, at nagpapahintulot sa kanya upang sundin ang dakilang kapangyarihan at mga pag-aayos ng Diyos, at sa gayon ay nagbibigay-daan sa tao upang matamo ang pagkatakot sa Diyos at paglayo sa kasamaan-ang lahat ng ito ay isang aspeto ng layunin ng Diyos sa lahat ng Kanyang ginagawa. Ang isa pang aspeto ay, dahil si Satanas ang hambingan at nagsisilbing gamit-pangserbisyo sa gawain ng Diyos, ang tao ay madalas na ibinibigay kay Satanas; paraan ito na ginagamit ng Diyos upang ipakita sa mga tao ang mga kasamaan, kapangitan, at pagiging kasuklam-suklam ni Satanas sa gitna ng mga pagtukso at paglusob ni Satanas, na nagiging dahilan upang kamuhian ng mga tao si Satanas at magawang malaman at makilala ang mga bagay na negatibo. Ang prosesong ito ay nagbibigay-daan sa kanila upang unti-unting palayain ang kanilang mga sarili mula sa pamamahala ni Satanas, at mula sa mga paratang, pakikialam, at paglusob ni Satanas-hanggang, salamat sa mga salita ng Diyos, sa kanilang kaalaman at pagsunod sa Diyos, at sa kanilang pananampalataya sa Diyos at takot sa Kanya, sila ay nagtatagumpay sa mga paglusob ni Satanas, at nagtatagumpay sa mga paratang ni Satanas; doon lamang sila ganap na maiaadya mula sa sakop ni Satanas. Ang paglaya ng mga tao ay nangangahulugan na si Satanas ay natalo, ito ay nangangahulugan na hindi na sila pagkain sa bibig ni Satanas-na sa halip na lunukin sila, pinakawalan sila ni Satanas. Ito ay dahil ang mga taong ito ay matuwid, dahil mayroon silang pananampalataya, pagkamasunurin, at takot sa Diyos, at dahil tuluyan silang humihiwalay kay Satanas. Nagdadala sila ng kahihiyan kay Satanas, ginagawa nilang duwag si Satanas, at tuluyan nilang tinatalo si Satanas. Ang kanilang matibay na paniniwala sa pagsunod sa Diyos, at ang pagsunod at takot nila sa Diyos ang tumatalo kay Satanas, at nagiging dahilan kung bakit ganap silang isinusuko ni Satanas. Tanging ang mga taong tulad ng mga ito ang mga tunay na nakamtan ng Diyos, at ito ang tunay na layunin ng Diyos sa pagligtas sa tao.

Hinango mula sa "Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo II" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Ganyan ang pamamahala ng Diyos: upang ipasa ang sangkatauhan kay Satanas-isang sangkatauhan na hindi kilala kung ano ang Diyos, kung ano ang Lumikha, kung paano sambahin ang Diyos, at kung bakit kinakailangang magpasakop sa Diyos-at bigyang-kalayaan ang katiwalian ni Satanas. Pagkatapos, paisa-isang hakbang, binabawi ng Diyos ang tao mula sa mga kamay ni Satanas, hanggang ang tao ay ganap na sumasamba sa Diyos at tinatanggihan si Satanas. Ito ang pamamahala ng Diyos. Ang lahat ng ito ay parang kathang-isip na kwento; at tila ito'y nakakalito. Nararamdaman ng mga tao na ito ay tila isang kathang-isip na kuwento, at iyon ay dahil wala silang pahiwatig kung gaano katindi ang nangyari na sa tao sa nakalipas na ilang libong taon, at lalo nang hindi nila alam kung ilang kuwento na ang nangyari sa kalawakan at sa kalangitan. At karagdagan dito, iyon ay dahil hindi nila mapahahalagahan ang mas kahanga-hanga, mas nakapagsasanhi-ng-takot na mundong umiiral sa kabila ng materyal na mundo, ngunit kung saan pinipigilan sila ng kanilang mortal na mga mata na makakita. Pakiramdam dito ay hindi mauunawaan ng tao, at iyon ay dahil ang tao ay walang pagkaunawa sa kabuluhan ng pagliligtas ng Diyos sa sangkatauhan at kabuluhan ng gawain ng pamamahala ng Diyos, at hindi nauunawaan kung ano ang lubos na ninanais ng Diyos na mangyari sa tao. Ito ba ay isang sangkatauhang katulad kina Adan at Eva, na hindi nagawang tiwali ni Satanas? Hindi! Ang pamamahala ng Diyos ay upang makamtan ang isang pangkat ng mga tao na sumasamba sa Diyos at nagpapasakop sa Kanya. Ang sangkatauhang ito ay ginawang tiwali na ni Satanas, ngunit hindi na nakikita si Satanas bilang kanyang ama; nakikilala niya ang pangit na mukha ni Satanas, at tinatanggihan ito, at lumalapit sa harap ng Diyos upang tanggapin ang Kanyang paghatol at pagkastigo. Alam niya kung ano ang pangit, at kung gaano ito kasalungat ng kung ano ang banal, at kinikilala niya ang kadakilaan ng Diyos at ang kasamaan ni Satanas. Ang sangkatauhang tulad nito ay hindi na maglilingkod kay Satanas, o sasamba kay Satanas, o idadambana si Satanas. Iyon ay dahil sila ay isang pangkat ng mga tao na tunay nang nakamit ng Diyos. Ito ang kahalagahan ng pamamahala ng Diyos sa sangkatauhan.

Hinango mula sa "Maaari Lamang Maligtas ang Tao sa Gitna ng Pamamahala ng Diyos" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Nilikha ng Diyos ang sangkatauhan at inilagay sila sa lupa, na Kanyang napangunahan na hanggang sa araw na ito. Pagkatapos ay iniligtas Niya ang sangkatauhan at nagsilbi bilang isang handog para sa kasalanan ng sangkatauhan. Sa katapusan ay kailangan pa rin Niyang lupigin ang sangkatauhan, iligtas nang buo ang sangkatauhan at ibalik sila sa kanilang orihinal na wangis. Ito ang gawain na Kanyang pinag-aabalahan mula sa simula hanggang sa katapusan-ang pagpapanumbalik sa tao sa kanyang orihinal na larawan at sa kanyang orihinal na wangis. Itatatag Niya ang Kanyang kaharian at ibabalik ang orihinal na wangis ng tao, ibig sabihin na ibabalik Niya ang Kanyang awtoridad sa lupa at ibabalik ang Kanyang awtoridad sa gitna ng buong sangnilikha. Nawalan ng takot ang tao sa Diyos matapos siyang gawing tiwali ni Satanas at nawalan ng silbi na dapat taglayin ng isa sa mga nilalang ng Diyos, naging isang kaaway na suwail sa Diyos. Namuhay ang tao sa ilalim ng kapangyarihan ni Satanas at sumunod sa mga utos ni Satanas; kaya, walang paraan ang Diyos para kumilos sa gitna ng Kanyang mga nilikha, at lalo pang hindi nagagawang magkaroon ng takot ang Kanyang mga nilikha. Ang tao ay nilikha ng Diyos, at kailangang sumamba sa Diyos, ngunit ang tao ay talagang tumalikod sa Diyos at sumamba kay Satanas. Naging idolo si Satanas sa puso ng tao. Kaya nawalan ng lugar ang Diyos sa puso ng tao, na ibig sabihin ay nawalan ng kahulugan ang Kanyang paglikha sa tao, kaya upang maibalik ang kahulugan ng Kanyang paglikha sa tao kailangan Niyang ibalik ang tao sa orihinal wangis ng tao at alisin sa tao ang kanyang tiwaling disposisyon. Upang mabawi ang tao mula kay Satanas, kailangan Niyang iligtas ang tao mula sa kasalanan. Sa ganitong paraan lamang Niya unti-unting maibabalik ang orihinal na wangis ng tao at ang orihinal na silbi ng tao, at sa huli ay maipanumbalik ang Kanyang kaharian. Ang panghuling pagwasak sa suwail na mga anak na iyon ay isasakatuparan din upang tulutan ang tao na mas sambahin ang Diyos at mamuhay nang mas maayos sa mundo. Yamang nilikha ng Diyos ang tao, hihikayatin Niyang sambahin Siya ng tao; dahil ibig Niyang ibalik ang orihinal na silbi ng tao, ipanunumbalik Niya ito nang lubusan, at nang walang anumang halo. Ang kahulugan ng pagpapanumbalik ng Kanyang awtoridad ay hikayatin ang tao na sambahin at sundin Siya; ibig sabihin ay bubuhayin Niya ang tao dahil sa Kanya at papatayin Niya ang Kanyang mga kaaway dahil sa Kanyang awtoridad; ibig sabihin ay pamamalagiin Niya ang bawat huling bahagi Niya sa sangkatauhan at nang walang anumang pagtutol ng tao. Ang kahariang nais Niyang itatag ay ang Kanyang sariling kaharian. Ang sangkatauhang inaasam Niya ay yaong sumasamba sa Kanya, yaong ganap na sumusunod sa Kanya at taglay ang Kanyang kaluwalhatian. Kung hindi Niya ililigtas ang tiwaling sangkatauhan, mawawalan ng saysay ang Kanyang paglikha sa tao; mawawalan Siya ng awtoridad sa tao, at ang Kanyang kaharian ay hindi na iiral sa lupa. Kung hindi Niya pupuksain ang mga kaaway na iyon na masuwayin sa Kanya, hindi Niya matatamo ang Kanyang ganap na kaluwalhatian, ni hindi rin Niya maitatatag ang Kanyang kaharian sa lupa. Ito ang mga simbolo ng pagtatapos ng Kanyang gawain at ang mga simbolo ng pagtatapos ng Kanyang dakilang pagsasakatuparan: upang lubos na mapuksa yaong mga kasama sa sangkatauhan na suwail sa Kanya, at madala sa kapahingahan yaong mga nagawa nang ganap. Kapag ang sangkatauhan ay naibalik na sa kanilang orihinal na wangis, kapag makakaya nang tuparin ng sangkatauhan ang kani-kanilang mga tungkulin, napapanatili ang kanilang sariling lugar at nasusunod ang lahat ng plano ng Diyos, matatamo na ng Diyos ang isang grupo ng mga tao sa lupa na sumasamba sa Kanya, at maitatatag na rin Niya ang isang kaharian sa lupa na sumasamba sa Kanya. Siya ay magkakaroon ng walang-hanggang tagumpay sa lupa, at yaong mga kumokontra sa Kanya ay malilipol sa buong kawalang-hanggan. Ipanunumbalik nito ang Kanyang orihinal na layunin sa paglikha sa tao; ipanunumbalik nito ang Kanyang layunin sa paglikha ng lahat ng bagay, at ipanunumbalik din nito ang Kanyang awtoridad sa lupa, ang Kanyang awtoridad sa lahat ng bagay at ang Kanyang awtoridad sa Kanyang mga kaaway. Ito ang mga simbolo ng Kanyang kabuuang tagumpay. Simula ngayon papasok ang sangkatauhan sa kapahingahan at papasok sa isang buhay na sumusunod sa tamang landas. Ang Diyos ay papasok din sa walang-hanggang kapahingahan kasama ang tao at papasok sa isang buhay na walang hanggan na pagsasaluhan ng Diyos at ng tao. Ang karumihan at pagsuway sa lupa ay maglalaho, gayundin ang pananaghoy sa lupa. Lahat ng nasa lupa na kumokontra sa Diyos ay hindi iiral. Diyos lamang at yaong mga tao na Kanyang nailigtas ang mananatili; ang Kanyang nilikha lamang ang mananatili.

Hinango mula sa "Ang Diyos at ang Tao ay Magkasamang Papasok sa Kapahingahan" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Kapag ang tatlong yugto ng gawain ay dumating sa katapusan, magkakaroon ng isang pangkat niyaong mga nagpapatotoo sa Diyos, isang pangkat niyaong mga nakakakilala sa Diyos. Ang mga taong ito ay makikilala ang Diyos at makakayang isagawa ang katotohanan. Magtataglay sila ng pagkatao at katinuan, at malalaman lahat ang tatlong yugto ng gawain ng pagliligtas ng Diyos. Ito ang gawain na matutupad sa katapusan, at ang mga taong ito ay ang pagbubuu-buo ng gawain ng 6,000 taon ng pamamahala, at ang pinakamakapangyarihang patotoo sa sukdulang pagkatalo ni Satanas.

Hinango mula sa "Pag-alam sa Tatlong Yugto ng Gawain ng Diyos ang Landas tungo sa Pagkilala sa Diyos" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Matapos Niyang isagawa ang Kanyang 6,000 taon ng gawain hanggang sa kasalukuyan, naibunyag na ng Diyos ang marami sa Kanyang mga kilos, na ang layunin una sa lahat ay ang matalo si Satanas at maghatid ng kaligtasan sa buong sangkatauhan. Ginagamit Niya ang pagkakataong ito upang pahintulutan ang lahat sa langit, ang lahat sa lupa, ang lahat ng nasasakop ng mga dagat gayundin ang lahat ng bagay sa lupa na nilikha ng Diyos na makita ang pagka-makapangyarihan sa lahat ng Diyos at upang makita ang lahat ng pagkilos ng Diyos. Sinusunggaban Niya ang pagkakataong talunin si Satanas upang ibunyag ang lahat ng Kanyang pagkilos sa sangkatauhan at pahintulutan ang mga tao na Siya ay sambahin at purihin ang Kanyang karunungan sa pagtalo kay Satanas. Ang lahat ng nasa lupa, sa langit at napapaloob sa karagatan ay nagbibigay sa Kanya ng kaluwalhatian, pinupuri ang Kanyang pagka-makapangyarihan sa lahat, pinupuri ang lahat ng Kanyang mga pagkilos at isinisigaw ang Kanyang banal na pangalan. Ito ay patunay ng pagtalo Niya kay Satanas; ito ang patunay ng paglupig Niya kay Satanas; mas mahalaga, ito ay patunay ng Kanyang pagliligtas sa sangkatauhan. Ang buong nilikha ng Diyos ay nagbibigay sa Kanya ng kaluwalhatian, pinupuri Siya sa pagtalo sa Kanyang kaaway at matagumpay na pagbabalik at pinupuri Siya bilang dakilang matagumpay na Hari. Ang Kanyang layunin ay hindi lamang upang talunin si Satanas, kaya ang gawain Niya ay nakapagpatuloy sa loob ng 6,000 taon. Ginagamit Niya ang pagkatalo ni Satanas upang iligtas ang sangkatauhan; ginagamit Niya ang pagkatalo ni Satanas upang ibunyag ang lahat ng Kanyang mga pagkilos at ibunyag ang Kanyang kaluwalhatian. Siya ay magkakamit ng kaluwalhatian, at ang pulutong ng mga anghel ay makikita ang Kanyang kaluwalhatian. Ang mga mensahero sa langit, ang mga tao sa lupa at ang lahat ng sangnilikha sa lupa ay makikita ang kaluwalhatian ng Lumikha. Ito ang gawain na Kanyang isinasagawa. Ang lahat ng nilikha Niya sa langit at lupa ay makikita ang Kanyang kaluwalhatian, at magbabalik Siya nang matagumpay matapos na lubos na talunin si Satanas at pahihintulutan ang sangkatauhan na purihin Siya. Matagumpay Niyang makakamit sa gayon ang parehong aspetong ito. Sa katapusan, ang lahat ng sangkatauhan ay malulupig Niya, at Kanyang lilipulin ang sinumang lalaban o susuway, ibig sabihin, lilipulin ang lahat ng kabilang kay Satanas.

Hinango mula sa "Dapat Mong Malaman Kung Paano Sumulong ang Buong Sangkatauhan Hanggang sa Kasalukuyang Araw" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Ang lahat ng tao ay kailangang maunawaan ang layunin ng Aking gawain sa daigdig, iyan ay, ang pangwakas na layunin ng Aking gawain at kung anong antas ang dapat Kong makamit sa gawaing ito bago ito magiging ganap. Kung, pagkaraang maglakad na kasama Ko hanggang sa araw na ito, ang mga tao ay hindi pa nakakaunawa kung tungkol saan ang Aking gawain, kung gayon hindi ba walang-kabuluhan ang paglalakad nilang kasama Ko? Ang mga tao na sumusunod sa Akin ay dapat makaalam ng Aking kalooban. Gumawa na Ako sa lupa sa loob ng libu-libong taon, at hanggang sa araw na ito ay ginagawa Ko pa rin ang Aking gawain sa paraang ito. Bagaman maraming pambihirang bagay na kasama sa Aking gawain, ang layunin ng gawaing ito ay nananatiling hindi nagbabago; tulad lamang ng, bilang halimbawa, kahit na Ako ay puno ng paghatol at pagkastigo tungo sa tao, ang Aking ginagawa ay alang-alang pa rin sa pagliligtas sa kanya, at alang-alang sa mas mainam na pagpapalaganap ng Aking ebanghelyo at pagpapalawak pa ng Aking gawain sa gitna ng lahat ng bansang Gentil, sa sandaling ang tao ay nagawa nang ganap. Kaya ngayon, sa panahon kung kailan maraming tao ang matagal nang lubhang nabigo sa kanilang mga pag-asa, patuloy pa rin Ako sa Aking gawain, ipinagpapatuloy ang gawain na dapat Kong gawin upang hatulan at kastiguhin ang tao. Sa kabila ng katunayan na ang tao ay puno na sa Aking sinasabi at sa kabila ng katunayan na wala siyang pagnanasang makialam sa Aking gawain, isinasakatuparan Ko pa rin ang Aking tungkulin, sapagka't ang layunin ng Aking gawain ay nananatiling hindi nagbabago at ang Aking orihinal na plano ay hindi masisira. Ang layunin ng Aking paghatol ay upang bigyang-kakayahan ang tao na maging mas mahusay sa pagsunod sa Akin, at ang layunin ng Aking pagkastigo ay upang hayaan ang tao na mas mabisang mabago. Bagaman ang Aking ginagawa ay alang-alang sa Aking pamamahala, hindi Ako kailanman nakagawa na ng anumang bagay na walang pakinabang sa tao. Iyon ay dahil nais Kong gawin ang lahat ng bansa sa labas ng Israel na kasing-masunurin ng mga Israelita, at gawin silang tunay na mga tao, nang sa gayon may panghahawakan Ako sa mga lupain sa labas ng Israel. Ito ang Aking pamamahala; ito ang gawain na Aking tinutupad sa gitna ng mga bansang Gentil. Kahit ngayon, maraming tao ang hindi pa rin nakakaunawa sa Aking pamamahala, sapagka't wala silang interes sa mga bagay na ito, kundi nagmamalasakit lamang sa kanilang mga sariling kinabukasan at hantungan. Kahit ano ang Aking sabihin, ang mga tao ay wala pa ring malasakit sa gawaing Aking ginagawa, sa halip ay tanging nakatuon lamang sa kanilang mga hantungan sa hinaharap. Kung ang mga bagay-bagay ay nagpapatuloy sa ganitong paraan, paano mapapalawak ang Aking gawain? Paano mapapalaganap ang Aking ebanghelyo sa buong mundo? Dapat ninyong malaman, na kapag ang Aking gawain ay lumawak, ikakalat Ko kayo, at papaluin Ko kayo, gaya nang pinalo ni Jehova ang bawat isa sa mga tribo ng Israel. Ang lahat ng ito ay gagawin upang palaganapin ang Aking ebanghelyo sa buong daigdig, at palaganapin ang Aking gawain tungo sa mga bansang Gentil, nang sa gayon ang Aking pangalan ay maaaring madakila ng parehong matatanda at mga bata, at ang Aking banal na pangalan ay dakilain ng mga bibig ng mga tao mula sa lahat ng tribo at bansa. Ito ay upang sa huling kapanahunang ito, dadakilain ang Aking pangalan sa gitna ng mga bansang Gentil, na makikita ng mga Gentil ang Aking mga gawa, at tatawagin nila Akong ang Makapangyarihan sa lahat dahil sa Aking mga gawa, at na ang Aking mga salita ay maaaring matupad sa lalong madaling panahon. Ipaaalam Ko sa lahat ng tao na hindi lamang Ako Diyos ng mga Israelita, kundi ang Diyos din ng lahat ng bansa ng mga Gentil, kahit na yaong Aking naisumpa. Hahayaan Ko na makita ng lahat ng tao na Ako ang Diyos ng buong sangnilikha. Ito ang Aking pinakadakilang gawain, ang layunin ng Aking plano ng gawain para sa mga huling araw, at ang tanging gawain na matutupad sa mga huling araw.

Hinango mula sa "Ang Gawain ng Pagpapalaganap ng Ebanghelyo ay ang Gawain Din ng Pagliligtas sa Tao" sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

________________________________

Magrekomenda nang higit pa: Pag-alam sa Tatlong Yugto ng Gawain ng Diyos ang Landas tungo sa Pagkilala sa Diyos | Sipi 5

Naglabas ng mga batas ang Diyos na Jehova upang gabayan ang tao para mamuhay; ang Panginoong Jesus ay ipinako sa krus alang-alang sa pagtubos sa sangkatauhan. Gayunpaman, ang dalawang yugto ng gawain ay hindi pa rin ang buong gawaing plano ng pamamahala ng Diyos ng pagliligtas ng tao. Ang tampok na pahinang ito ay magdadala sa iyo upang malaman ang buong plano ng Diyos! --Ang Tatlong Yugto ng Gawain